O czym należy pamiętać chcąc zaadoptować kota - dekalog właściciela

Cześć! Dziś wpis nieco z innej bajki, do stworzenia którego natchnął mnie post Agaty z Agu Blog, która właśnie przymierza się do zaadoptowania kociego pupila. Jej pytania i wątpliwości które zadała w notce na ten temat spowodowały, że postanowiłam rozwiać je na tyle, na ile będzie to możliwe w poście. Wiem, że wśród moich czytelników i ogólnie blogerów kociarzy jest cała masa, więc mam nadzieję, że wpis się przyjmie, gdyż przez 3 lata posiadania swoich dwóch własnych kotów i 2 letniej opieki nad 3 (w zasadzie już 4) bezdomniakami, zdobyłam spore doświadczenie w opiece nad kotami zarówno zdrowymi, jak i chorymi. Oczywiście nadmieniam, że nie jestem weterynarzem z wykształcenia i moja notka ma na celu jedynie ukierunkowanie osób, które myślą o przygarnięciu kota, a nie jest ostatecznym wyznacznikiem jak należy postępować.

Dobra zaczynamy. Zanim zaadoptujemy kociaka, potrzebny jest plan co zrobić najpierw, jak przygotować wszystko na przyjęcie nowego członka rodziny. Przede wszystkim należy zaopatrzyć się w kilka niezbędnych rzeczy na początek takich, jak karma, kuweta, żwirek, ale po kolei.

1. Wizyta u weterynarza - Jak tylko kociak do nas trafi, niezwłocznie i jak najszybciej powinniśmy udać się do kliniki/lecznicy weterynaryjnej, gdzie lekarz stwierdzi w jakim stanie jest kot i określi jego wiek, jeśli nie jest on znany. Na pewno wyznaczy też pierwszą wizytę szczepienną i odrobaczy kociaka.

2. Co robić gdy kot okaże się chory? - Jeśli przygarniamy kociaka ze schroniska, lub bezdomniaka należy liczyć się z tym, że może być nie do końca zdrowy, nawet jeśli na zdrowego wygląda. Koci katar, czy świerzb uszny są dość popularne, jednak nie znaczy to, że od razu należy przez to kota skreślać, absolutnie nie! Należy pamiętać, że znaczna większość kocich chorób nie przenosi się na ludzi, o czym na pewno wet poinformuje podczas wizyty. Dlatego też nie musimy się obawiać, że zarazimy się świerzbem usznym, który akurat na ludzi się nie przenosi, czy kocimi chorobami takimi jak FeLV (kocia białaczka zakaźna), czy FIV (koci HIV), które nie przenoszą się na inne gatunki, w tym ludzi. Należy natomiast uważać jeśli kot jest nosicielem np. świerzba skórnego, grzybicy, toksoplazmozy (jest bardzo groźna dla kobiet w ciąży!), toksokarozy, czy bąblowicy, bo one akurat mogą przejść na człowieka i spowodować tym samym poważne problemy zdrowotne. Jednak przede wszystkim choremu kotu należy zapewnić odpowiednie leczenie i dużo miłości, aby szybko mógł wydobrzeć, jeśli jest takowa szansa.

3. Jedzenie i picie - Gdy kot jest zdrowy zazwyczaj szybko i chętnie pałaszuje przygotowane jedzonko. Ja jestem absolutną zwolenniczką karmienia kota zarówno suchą (szczególnie polecam Royal Canin), jak i mokrą karmą i całkowitą rezygnacją z domowego jedzenia. Moje koty nie znają "ludzkich" smaków, dlatego podczas posiłków nie ma z nimi najmniejszego problemu, bo z apetytem wcinają swoje kocie pyszności. Zawsze zwracam uwagę na zawartość mięsa w składzie, ponieważ koty nie są wegetarianami i warzyw nie jadają ;). Należy również pamiętać, że KOTY NIE PIJĄ MLEKA! Koci układ trawienny nie toleruje laktozy zawartej w mleku, więc podając mu pyszne mleczko prosto od krowy wyrządzamy mu tylko i wyłącznie krzywdę. Jeśli jednak koniecznie chcemy, aby nasz pupil zasmakował w mleczku, zdecydujmy się na specjalne mleko dla kotów (choćby Whiskas), bez zawartości laktozy w składzie. Jednak najlepiej dawać kotu do picia po prostu zwykłą wodę, popularną kranówę (na początku podawałam przegotowaną, ale za nią nie przepadały i nie chciały pić. Weterynarz mnie zapewnił, że od kranówy nic im nie będzie, więc im ją podaję i rzeczywiście nie mają z tego powodu żadnych dolegliwości).

4. Witaminy i suplementy - Kot, przez codzienne czyszczenie swojej sierści połyka ok 2/3 włosów. Przez to mogą się tworzyć kule włosowe, które kolejno mogą prowadzić do stanów zapalnych żołądka i jelit. Zdarza się też, że aby się ich pozbyć kot wymiotuje, co jest zjawiskiem normalnym, jeśli występuje raz na kilkanaście dni. Jednak aby temu zapobiec można kupić w sklepie zoologicznym pastylki odkłaczające (ja stosuję Whiskas Hairball), lub kupić karmę z dodatkiem środka odkłaczającego w składzie. Należy również pamiętać o higienie zębów i dziąseł, w tym celu używając również witaminek chroniących uzębienie naszego kota (ja podaję Whiskas Dentabits). Pamiętajcie, by we wszystkim zachować umiar i nie faszerować kota wszystkim po kolei jak leci, tylko wyważyć co w danej chwili jest najbardziej konieczne.

4. Kuweta i żwirek - Co do kuwety są ich 2 rodzaje - otwarta i zamknięta. Zamknięta ma to do siebie, że zapachy są mniej wyczuwalne, ale wadą jest to, że spora część kotów boi się z nich korzystać, dlatego ja osobiście preferuję otwartą. Przy odpowiednim doborze żwirku zapachy są prawie niewyczuwalne. Moim zdaniem najlepszy jest żwirek betonitowy (np. Benek, Brylant) o zapachu lasu, lawendy, czy morskim, ponieważ dobrze absorbuje mocz i jego aromat oraz łatwo się go usuwa. Są jednak koty, które nie lubią żwirków zapachowych, więc na początek lepsza jest wersja klasyczna - bezzapachowa, z dodatkiem neutralizatora zapachów (do dostania w każdym zoologicznym). Później można kupić zapachowy i mieszać pół na pół z bezzapachowym, aż kot się przyzwyczai. Podobno fajne są też żwirki silikonowe, które wymienia się sporo rzadziej, niż betonitowe, ale czytałam, że spora część kotów się ich boi, ponieważ piszczą w trakcie rozprężania się i pochłaniania moczu kota.

5. Pielęgnacja sierści - W tym celu najlepiej stosować specjalną szczotkę dla kotów, do dostania w każdym zoologicznym. Kota szczotkujemy zgodnie z włosem, nigdy nie pod włos! Co najmniej raz dziennie. Dzięki temu znaczna większość sierści zostanie usunięta i kot nie wyliże jej w takiej ilości, w jakiej wylizałby, gdybyśmy go nie czesali.

6. Posłanie - Koty nie śpią nigdy w jednym miejscu, dlatego posłanie to rzecz względna. Owszem miewają swoje ulubione miejsca, jednak w miarę upływu czasu zauważycie, że śpią dosłownie wszędzie - na kaloryferze, na fotelu, na dywanie, na kanapie (w kanapie również), dlatego raczej zrezygnowałabym z wyznaczenia kotu jednego, konkretnego miejsca do spania.

7. Drapak - To na pewno konieczny zakup, jeśli nie chcemy mieć poobdzieranych mebli :). Koty są zwierzętami, które mają potrzebę tępienia sobie pazurków, nawet jeśli sami im je obcinamy - po prostu taka natura. Dlatego drapak to niezbędny gadżet w domu każdego kociarza. Jeśli kot nie od razu chce z niego korzystać, warto posypać go delikatnie kocimiętką (drapak, nie kota!), która będzie zachęcała naszego malucha do korzystania z zabawki.

8. Zabawa - Koty wiele do szczęścia nie potrzebują, wystarczy im kartonowe pudełko, mała maskotka, grubszy sznurek (byle nie za krótki i nie za cienki, bo kot może nagle odczuć potrzebę jego zjedzenia, co może się źle skończyć!). Generalnie zajmą się wszystkim, co im rzucimy.

9. Wyjazdy - I tutaj dochodzimy do małego problemu. Koty są zwierzętami terytorialnymi, więc nie powinno się ich przewozić z miejsca na miejsce, bo może to być powodem ich stresu, który jeśli jest przewlekły, może spowodować chorobę, a nawet śmierć (taki przypadek miała znajoma). Jeśli planujemy dłuższy wyjazd starajmy się zorganizować to tak, by ktoś mógł przez ten czas kota doglądać, zapewnić mu dostęp do jedzenia i świeżej wody, wymienić zawartość kuwety i chwilę się pobawić. Jeśli wyjazd jest jednodniowy, możemy na ten czas zostawić kota samego, jednak wcześniej należy go przyzwyczajać do nieobecności domowników, bo kot który jest przyzwyczajony do tego, że zawsze ktoś z nim jest może poczuć się nagle opuszczony, co może mieć kolejno negatywny wpływ na jego psychikę. Jako, że u mnie są dwie dziewczyny, mogę sobie pozwolić na wyjazd maksymalnie 2 dniowy (np od piątku rana do soboty wczesnym wieczorem), wiedząc, że we dwie jest im raźniej i się ze sobą nie nudzą. Od małego przyzwyczajałam je, że czasem nas nie ma w domu, że zdarzają się wyjazdy i zostają wtedy same. Jednak nie są to wypady częste.

10. Czas z właścicielem - Jeden z ważniejszych punktów. Nawet najpiękniejszy, najbardziej zadbany i najlepiej odżywiony kot nie będzie szczęśliwy, jeśli nie poświęci się mu wymaganej uwagi, licząc że sam sobą się zamie. Kot, jak każda żywa istota potrzebuje, aby się z nim pobawić, wypieścić go i poprzytulać, chociaż zdarzają się też samotnicy, co nie znaczy, że można takiego boroczka zostawić samemu sobie. On również potrzebuje miłości i opieki właściciela.

Uff... dobrnęliśmy do końca :). Mam nadzieję, że wpis się Wam podobał i wynieśliście z niego parę praktycznych rad o co należy przede wszystkim zadbać wprowadzając do domu nową istotę. Koty również potrafią być bardzo oddane i dawać masę radości przy odpowiednim do nich podejściu. Ja w każdym razie nie wyobrażam już sobie mojego domu bez obecności dziewczyn, bo chociaż czasem łobuzują, to jednak ich mruczenie i miłość w oczach wynagradza cały trud.